quinta-feira, 10 de janeiro de 2008

Rafael


Rafael era un bui que Antonho Manuol de Fuonte Aldé tenie.


Era grande, fuorte, baliente cumo cunben para deixar buona decendência.

La melhor houmenaige que se puode fazer a un bicho destes ye lhembrá-lo por muitos i buonos anhos, ye poder fazer música cun el. Cada beç que seia tocado ben a la memória las lhembranças de l bui a assar no lhume. Diç quien lo comiu que staba buono, buono, buono.

Diç que teníe uas costielhas buonas, sumarentas, sabrosas...

Fui anton cun las costielhas de l bui que fiç ls aros pa l pandeiro!

Cun ls retratos que bos apresento spero que antendades l trabalho que fui feito para que sone bien i que nun se troça mais do que yá stá.Serran-se las puontas para que quede un anglo buono para las costielhas ancaixáren.

Ten que se acertar bien las puontas, porque nun son eiguales, ua punta ye mais lharga que la outra.


Para que quédan ls uossos bien ounidos sien ousar colas i outras artimanhas modernas apertan-se ls uossos cun un cacho de piel a modos de ua fita.


Equi stá l'aro quaijeque listo a secar las juntas.

Cumo las costielhas son mui trocidas i la piel fai muita fuorça quando seca, hai que le poner drento un refuorço para que nun se bulha nada.


Equi stá l aro listo. Dá para ber l resgurado que le fiç al redor de las costielhas. L que passa, ye que las costielhas son mui agudas nun de ls lhados, i pareciu-me que se podíe cortar la piel, por isso, fiç uas fitas cun piel que anrrosquei na costielha cumo se bei.


A medir la piel que ye percisa, hai que le deixar siempre mais un cacho para fazer la costura.



Hai que poner la piel de molho un díe para que amolheça.


Para coser bien, lhieba siempre un bun cacho


I eiqui stá l pandeiro feito!

Todos ls retratos fuorun feitos por Paulo Meirinhos

Sem comentários: